Kumkurdu Kitabının Özeti
Zackarina, evi deniz kıyısında olan küçük bir çocuktur. Babası hamakta gazete okumakla meşgul bir şekilde Zackarina ile ilgilenmez. Deniz kıyısına giden Zackarina, kumların arasından porsuk gibi bir hayvan görür. Hayvana adını sorduğunda hayvan cevap vermeyerek Zackarina’yı koklar. Bunun üzerine gıdıklanan Zackarina, bu hayvana insan yiyip yemediğini sorar. Hayvan ay ,ü güneş yediğini dile getirir. Kendisinin bir Kumkurdu olduğunu da eklemeyi ihmal etmez. Zackarina, bu Kumkurdu ile hemen arkadaş olur. Babasının sürekli gazete okuduğunu ve onunla denize girmediğini anlatır. Kumkurdu, babasını harflerin hipnotize ettiğini söyleyerek onu bu dertten kurtaracağını söyler. Hamağa doğru koşan Kumkurdu, Zackarina’nın babasının gazetesini kaptığı gibi denize koşar. Nihayet, Zackarina ve babası denize girerler.
Zackarina, yeni resim çizer. Bu resmi asacak bir yer bulamazlar. Resmi asmak için babası ve annesinin kendisi doğmadan önce çekildikleri kamp resminin duvardan alınmasını ister. Babası bu resmi çok beğendiğini ve kaldırmak istemediğini söyler. Zackarina, kendisi daha dünyaya gelmediği için bu resmin kaldırılmasını ister. Daha sonra Kumkurdu ile konuştuğunda dünyaya gelmese bile anne babasının bir parçası olduğunu kabullenir. Eve geldiğinde babası resmi astığını söyler. Zackarina, duvarda yaptığı resmi bulamaz. Babası tavana astığını söyleyerek çocuğu şaşırtır.Zackarina, bisikletiyle yaptığı turlar sonucu küçük kazalar geçirir ve buna kendi çapında kahramanlık madalyası olarak görür. Kumkurdu, Zackarina’yı babası yemeğe çağırmak üzere seslenince Zackarina’nın bisikletini alır. Küçük kazalar yapsa Zackarina gibi kahramanlık madalyası olmaz.
Zackarina’ya cumartesi bir mektup gelir. Bu mektup arkadaşı Kumkurdu’ndandır. Anne ve babasına kendisine mektup geldiğini söyler. Mektupta arkadaşı Kumkurdu, onu çaya davet etmektedir. Saat üçte hazırlanıp Kumkurdu’nun olduğu bölgeye -sahile- gider. Kumkurdu, onun için rüya ve kum kurabiyelerinden hazırlamıştır. Arkadaşıyla güzel vakit geçirirler. Kumkurdu’na evini sorduğunda sahilin her yerinde kaldığını söyler. Bundan çok etkilenen Zackarina, eve geldiğinde anne ve babasına Kumkurdu’nu anlatır. Zackarinaca, sadece Zackarina’nın konuşabildiği bir dildir. Sabah kahvaltısının üstüne her zaman elma püresi isteyen Zackarina, sabah babasına çok farklı bir dilde konuşur. Babası ne istediğini anlayamaz. Zackarina, bu duruma üzülür ve arkadaşı Kumkurdu’nun yanına gider. Farklı bir dil konuşabildiğini bu kurda anlatır. Kurt da farklı diller bildiğini söyler. Zackarina’ya çok şanslı olduğunu sadece kendisinin bildiği bir dili konuşmanın ayrıcalıklığını anlatır. Zackarina, Kumkurdu’na
Zackarina, hareketli bir çocuktur. Anne ve babası ayaklarını masaya çok vurmasından şikayetçidir. Zackarina, bu sorunu Kumkurdu’na anlatır. Kumkurdu da büyüklerin ölü birer balık olduklarını söyler. Kumkurdu, büyümeyi patlayan mısıra benzetir. Büyümeye çalışan kimseler mısırlar gibi kıpır kıpırdar. Patladıktan sonra sakin bir hal alırlar. Zackarina, buna ikna olur, eve geldiğinde anne ve babasıyla dans ederler. Zackarina’nın babası her yerde arabasının anahtarını aramaktadır. Zackarina ise babasının yanına kirli çizmelerle girip dondurma almaya gidip gitmeyeceklerini söyler. Babası dırdır etmemesini ve çizme ile içeri girmemesi gerektiğini söyler. Sinirlenen Zackarina, kendini doğaya atar. Babasının niçin böyle dırdır yaptığını düşünür. Eve döndüğünde babası çizmeler ile girmemesinin sebebini açıklar. Zackarina ikna olur, kirlettiği yerleri temizler. Ardından babası ile dondurma almaya giderler.Zackarina, evrenin sonsuzluğunu babası ve Kumkurdu ile tartışır. Zackarina’ya göre her şeyin bir başı bir de sonu vardır. Örneğin; bir sosisin başlangıç ve bitiş noktası bellidir fakat evrenin başı ve sonu yoktur. Zackarina, küçük fakat engin kalbinde bu sorulara cevap aramaktadır.
Zackarina, anneannesiyle geçirdiği vakti anlatılır. Anneannesinin kolyesinin taşında “Birita” adlı bir yazı yazmaktadır.Anne ve babası bir yere gitmek için evden çıkarlar fakat Zackarina’yı evde çocuk bakıcısına bırakırlar. Zackarina bu duruma çok üzülse de bu durumu Kumkurdu ile paylaşır.Zackarina ve Kumkurdu, dünyanın uçabildiğini, kuyruklu yıldızların aceleciliği üzerine minik bir sohbet ederler.
Zackarina, hava kararınca Kumkurdu’na veda edip eve gitmeye karar verir. Kumkurdu buna şaşırır. Karanlık onun için kötü değildir. Karanlığa alışırsan, karanlık sana yabancı gelmez. Dost gibi gözükür. Zackarina, bu öyküde karanlıkla dost olmaya çabalamaktadır.
Wethyukyhjj
YanıtlaSil