aritmetik iyi kuşlar pekiyi kitap özeti kısa

ARİTMETİK  İYİ KUŞLAR PEKİYİ KİTABININ ÖZETİ

KONUSU:

Kitap, çeşitli  yazılardan oluşmaktadır.

LACİVERT İPEK HELİKOPTER:

Pırasaya gözlük takın,  ona benzer. Yanlış anlamayın,   sevimli ve çok bilgili bir adamdır. Yolda karşılaştık. Dergideki yazılarımı sordu. “  başlayacağım, neler yazayım?” diye sordu­ğumda,

“Çocuklar   anlar, onlara enflasyondan dahi  söz edebilirsin. Savaşlardan söz et,   çıkan kitaplardan, şairler,   uzay bilginleri, çevre kirlenmesi,..”

” Bilgi   vermekle birlikte, asıl amacın onlara okuma keyfini tattırmak olsun. Bilgiçlik taslayan yazı  yazma. Serüvenlerden  söz et. Sözgelimi lacivert İpek helikopterler uçsun yazılarında…”

Böylece,   yazının konusu ve başlığı çıkmış oldu.

Altı Kitap:

Ne kitaplar var! Küçük Prens’i okudunuz mu?   “Kırmızı Balon”u? Alis’i tanıyor musunuz?  “Define Adası”nda bir adam var eli kesik.

“GülliverinYolculukları”m da okuyun.   bir de “Robinson” var.

Bunları söylüyorum  , aslında elinize ne geçerse   okuyun. Ya bir şey geçmezse… O zaman da oturun,   mektup yazın.

Issız Ada:

Ali’nin canı   sıkılıyordu. Uzak   yere gitmek istiyordu. Bir dünya haritası buldu, parmağını ismi   yazılı olmayan,     adanın üstüne koydu. Oraya gidecekti. Gerekli eşyaların listesini yaptı. Ailesini, arkadaşlarını,   köşedeki bakkalı, dedesi ve dedesi için   izmir’i, arkasından bütün ülkeyi…

  Türkiye’yi alıp götürürse, oluşacak boşluktan denizler   karışır, dünyanın haritası bozulurdu.

O zaman dünyayı da götürmeliydi  . Düşünün 5 milyar insan…

  birtakım güçlükleri de vardı bunun.   ne yapalım, o kadarı da olsun artık. Biz işimize bakalım.   Bütün bunları yaparken Nuh Peygamber kadar ciddiydi.

  Artık canı sıkılmayacaktı.

DÖRT BÜYÜK ŞAİR:

4  büyük şair için anma törenleri düzenlenmiş, şiirleri okunmuş, sanat güçleri hatırlanmıştı. Kimdi  ? Biri Yahya Kemal Beyatlı.   Namık Kemal, Ahmet Haşİm ve Orhan Veli  .

Namık Kemal   yurt şairidir.

Yahya Kemal, Türkçenin güzelliğini   iyi bir biçimde ortaya koydu. İstanbul’u yazdı.

Şiirimizi çağdaş çizgiye getirenlerden biri   Ahmet Haşim’dir. Yalnızlık duygusunu,   işlemiştir.

Orhan Veli, şakacı   şair. Dili   bugünkü dil. Ne yazık ki genç yaşta öldü.

Bir de Behçet Necatigil,   Oktay Rİfat var. Daha niceleri… Ülkemiz şairler ülkesi… Homeros bile burada yaşamış. Günümüzde, Fazıl Hüsnü Dağlarca, Edip Cansever,   İsmail Uyaroğlu, Cahit Külebi…

İKİ ANNESİ VARDI:

Çıkardığım dergide,   Ahmed Arif ten hayat öyküsünü istemiştim. Beni kırmadı.   İstanbul’dan Anka­ra’ya kaim 2  zarf geliyordu. Bunlar birikti. Kitap olarak basamasam da bu yazının   cümlesi aklımdan hiçbir zaman çıkmaz. Öyküsü şöyle başlıyordu: “Benim iki annem oldu.”

Ahmed Arif annesini kaybetmiş ,  babası başka biriyle ikinci kez evlenmişti. Ahmed Arif, onu da öz annesi gibi sevmiş ,  ona hep “An­ne” diye hitap etmiştir.

Annemizin, babamızın yerini   kimse tutamaz. Ancak, onlardan birisi şu ya da bu nedenle  yanımızda değilse ve yerine yeni birisi gelmişse, onu   sevmeli ve alışmalıyız. Her üvey anne ve baba masallardaki kadar  kötü değildir. Her şey karşılıklıdır.  

GÜLMEK:

Eve dönüyordum. Baktım   gözlüklü orada. Görür görmez başladı eleştirmeye: “Küçük şeyleri yaz, küçük şeyler Önemli. Yazılarını takip ediyorum.   sürekli bilgiçlik taslıyorsun.   içten olamaz mısın? Sözgelimi, Atatürk’ün kuru fasulyeyi sevdiğini biliyor muydun?”

“..?”

“Ya Napolyon’un midesinde ülser olduğundan , elini hep midesinin üzerinde tuttuğunu? Napolyon   gülebilseydi, ülseri azalırdı.”

“Gülmek, dünyaya iyimser ,  eğlendirici biçimde yaklaşmaktır. Bu da gülen kişiyi güçlü yapar.  

ÜNLÜ RESSAM:

Ünlü ressam yavaşça konuşuyordu: “Çocukların yaptıkları resimlere bayılıyorum.   özgür çalışıyor onlar. Yuvarlak   kedi çizmek isteyenler bile bazen cetvel kullanıyorlar. Resim yaparken cetvel kullanılmaz,   isterse yamuk olsun.”

“Ressam kime denir? ”

“Renklerle yaşayana.”

“Şair?”

“Şair de sözcükler ile yaşar.”

RENKLER ÖLMÜYORDU:

Çocuk, okul çıkışında   buradan geçerdi. Bu kalabalığı ,  İnsanları seviyordu. Bir an   ders kitaplarının sokakta yürüdüğünü düşündü.   adam alışveriş yapıyor, işte Sosyal Bilgiler. İkisi   konuşunca Dilbilgisi ortaya çıkıyor. Büfeci paranın gerisini adama veriyor. Bu da Aritmetik.

Bir kadın,   elinden tutmuş sürüklüyor. Böyle kadınlar da var. Belli ki kız annesinden bir şeyler istemiş. İşte bu Masal.

Otobüsler   dolu. İçlerindeki her insan   kişi; ayrı özlemleri var hepsinin. Roman olmuyor mu bu?

  Şiir ne? Bütün bunların hepsinin   uyandırdı­ğı karışık ama güzel duygu mu yoksa?

Çocuk çantasını bir elinden öbür  eline geçirdi. Ağır gelmiyordu. Bir şey artık ağır gelmiyorsa, bilin   bu yaşama sevincidir.

Düşündü çocuk: “Ne kadar sevgin varsa, o denli  iyi yaşarsın.”

- Hava soğuktu, fakat  renkler kolay kolay ölmüyordu.