momo kitabının kısa özeti

MOMO KISA KİTAP ÖZETİ

    

              Vaktin  birinde   bir  kentte yaşayan güzel bir kız varmış. İsmi  Momo’ymuş. Momo’yu yaşadığı şehirde  bilmeyen kimse yokmuş. Herkes bu kentteki iyiliklerin  Momo’nun sayesinde olduğunu bilirmiş . Onun için Momo’nun şehirden  gitmemesi için     dertleşirlermiş.  Momo’nun   önemli özelliği  gözleriymiş. Karşısındakini hem dinler hem de ne anlattığını sorarmış.   Momo’nun en yakın 2  dostu  varmış. Dostlarının  isimleri ise Nogra ile  Lila’ymış. Momo’yu herkes   yakın   dost olarak görürmüş. En sevdikleri şey   onunla oyun   konuşmakmış. Momo’nun   muhabbetine  doyum olmuyormuş.   Herkes Momo’yla muhabbet  etmek istiyormuş. Bu arada   Momo’nun    eski bir arkadaşı  varmış. Adı   Orantusmuş lakin  etraftakiler  ona Zaman Dede dermiş. Zaman Dede   sırlı  biriymiş. Momo   dostunu  ziyarete gittiğinde   şaşırmış. Masanın üstünde birçok şey varmış. Zaman Dede ,  Momo’ya ‘Bunları başka vakitlerden  buraya getirdim’’ demiş ve hepsinin ne olduğunu söylemiş. Momo bu söylediği isimleri daha önce   duymamıştı.  Zaten bu şehirde  bu aletleri Zaman Dede’den başka h iç kimse bilmiyormuş. 
100 TEMEL ESER ÖZETİ,momo kitabının kısa özeti,momo kısa özet,momo kitabı oku,momo kitabı incelemesi,momo hikaye özeti uzun,

   Herkesin Zaman Dede’ye   demesinin nedeni  ise zamanda yolculuk etmesiymiş. Zaman Dede    zamanda yolculuk yapacakmış lakin   bu sefer yalnız gitmeyecekmiş . Momo’yu d a beraber  götürmek istiyormuş. Lakin   bunu   Momo bile bilmiyormuş. Momo’yu yanında götürmesinin nedeni  ise Momo’nun kafasına  güvenmesiymiş. Çünkü Momo   zeki biriymiş. Zaman Dede Momo’ya biraz kırkılıklardan laf  etmiş. Kırkkılıklar canlı zamanları çalan kötü insanlarmış. Zaman tünelinde kırkılıklarla rastlayabilirlermiş .   Zaman Dede Momo’ya kırkılıklardan kurtulmak için ona yeni bilgi vermiş. Onlardan kurtulmanın   çaresi  ise onların şirketlerini bulup çalınan zamanı serbest bırakmakmış. Zamanı serbest bırakmak amacı ile   o kutuyu açması gerekirmiş lakin  o kutuya varmadan  önce zaman böceklerini yenmesi   gerekirmiş.   Şayet  bir kişi  zaman böceklerine çıplak gözle görürse   , hipnoz olurmuş. Zaman Dede Momo’yu yanında gizli bir yere  götürmüş. Oda parlak   ışıklar ile doluymuş. Zaman Dede   garip kumandalara basmış ;  Momo , kendini hemen    tünelde bulmuş .Bu tünelin adı da zaman tüneliymiş. Momo zaman tüneline girince   heyecanlanmış. Çünkü yaşayacağı serüvenler  gözünün önüne   geçmiş. Zaman Dede ve Momo bir yere   gelmişler. Momo şimdiye kadar hiç böyle büyük   bir şehir  görmemişti. Hiçbir yerden     sesi gelmiyordu. Hele o güzel kokular yerine   duman kokuları    dört bir yanını sarmıştı. Zaman Dede çevresine  bir baktı ,  hızlıca yürümeye başladı. Momo   anlamamıştı lakin  Zaman Dede’yi bu büyük şehirde  kaybetmemek amacı ile  Zaman Dede’ yi  takip etmiş. Momo , Zaman dedeye neden   gittiğini sormuş. Zaman Dede Momo’ya kırkılıkların onları takip ettiklerini söylemiş. Momo , mahalleye geldiğinde     içeri bakmış,   şeyler seyrettiğini  görmüş.  Momo bu insanların nereye baktığını   anlayamamış. Lakin   biraz düşündükten sonra izledikleri şeyin  televizyon olduğunu anlamış. Momo  , Zaman Dede’nin evinde de bunu  görmüştü. Momo ile Zaman Dede    bir sokağa saptıktan sonra   temiz eve gitmişler. Burası da Zaman Dede’nin evine çok benziyormuş. Burada     bir kapı varmış. Zaman Dede kapının arkasında ne olduğunu merak edip, kapıya   gitmiş . Ama  kapı kilitliymiş. Şirketin içine girdiklerinde onları   bir kırkılık ordusu bekliyormuş. Zaman Dede   şaşkınlık içerisindeymiş ,  ne yapacağını şaşırmış.İlk olarak  Momo’yu arkasına alıp, çevreye  göz gezdirmiş. Kırkkılıklar ellerinde   silahlar varmış. Kırkkılıkların yanında zaman böcekleri    varmış. Zaman Dede bunu fark edip, yanına aldığı gözlükleri takmış ve bir tane de Momo’ya vermiş. Bütün  bu kutuları açmışlar ve canlı zamanları da   bırakmışlar. Böylece kırkılıklar   bitmiş .Yanlarındaki zaman böcekleri   yok olmuş. Çünkü zaman böcekleri canlı zamanlar ile besleniyorlarmış . Bunlardan sonra Zaman Dede ile Momo    dönmüşler. .İnsanlar artık gülerek,   ‘’Günaydın’’ diyorlarmış. Bundan sonra  hayat onlar için   değerli olmuş.